ഇന്നലെ ചേലക്കരയില്‍ നിന്നും തിരുവില്ല്വാമല വഴി
കുഴല്‍മന്ദം എന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് ഒരു യാത്ര ..കോട്ടായി
എന്ന സ്ഥലം എത്തിയപ്പോള്‍ ഒരു മുഖം ഓര്‍മയില്‍ പെട്ടന്ന്
തെളിഞ്ഞു ..ചാരത്തില്‍ മൂടിയ കനല്‍ കാറ്റടിച്ചപ്പോള്‍ തെളിയുന്നപോലെ
.വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുമുന്‍പ് വിക്ടോറിയ കോളേജിലെ
പ്രീ ഡിഗ്രി ക്ലാസ് ..അവിടെ ലാസ്റ്റ് ബെഞ്ചില്‍ ഉള്ള എനിക്ക് കൂട്ടായി
പങ്കജാക്ഷന്‍ ...കുരുത്തക്കേടുകള്‍ കാണിക്കുന്നതില്‍ ചില പരിധികള്‍
എല്ലാം ഉണ്ട് ..പക്ഷെ അതിന്റെ എല്ലാ സീമകളും ലംഘിച്ചു കൊണ്ട്
സര്‍വ തെമ്മാടിത്തരവും കാട്ടി നടന്ന ആദ്യവര്‍ഷം ..പോക്കറ്റില്‍ നൂറിന്റെ
നോട്ടുമായി വരുന്ന പങ്കന്‍ പെട്ടന്ന് ഹീറോ ആയി ..ഹൃദയ ടാക്കീസിന്റെ
അടുത്തുള്ള കൂള്‍ ടോഡി ബാറും അപ്സര ഹോട്ടലും ഞങ്ങള്‍ക്ക് അനുഭവമാക്കി
തന്ന പങ്കന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ പെട്ടന്ന് മറനീക്കി പുറത്തു വന്നു ...ക്ലാസ്സില്‍
ശല്യം സഹിക്കാനാവാതെ ഗതികെട്ടു പ്രിന്‍സിപ്പാള്‍ ഒടുവില്‍ വീട്ടിലേക്കു
കത്ത് അയച്ചു രക്ഷിതാക്കളെ വരുത്തി ..വന്ന ജേഷ്ഠ സഹോദരന്‍ ബെല്‍റ്റ്‌ ഊരി
പ്രിന്‍സിപ്പാളിന്റെ മുറിയില്‍ വെച്ച് തലങ്ങും വിലങ്ങും അടിച്ചു ..പക്ഷെ
പങ്കന്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല ...കരഞ്ഞതുമില്ല ...പ്രീ ഡിഗ്രി തോറ്റ പങ്കനെ
അവസാനം കാണുന്നത് ഇരുപത്തി ഏഴു വര്‍ഷം മുന്‍പ് ...എന്റെ വിവാഹം
കഴിഞ്ഞു രമയുമായി മലമ്പുഴയില്‍ പോയപ്പോള്‍ ..വരി വരിയായി
നടക്കുന്ന യൂണിഫോമിട്ട കൊച്ചുകുട്ടികള്‍ക്ക് പിന്നില്‍ അവരെ ലാളിച്ചും സ്നേഹിച്ചും
നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ട് വരുന്ന പങ്കജാക്ഷന്‍ മാഷ്‌ ...വളരെ കൌതുകം
തോന്നി ..പറയുകയും ചെയ്തു ..ഒരുപാട് അധ്യാപകരെ വേദനിപ്പിച്ചതിന്
ദൈവം തന്ന "ശിക്ഷ" ..ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നടന്നകന്ന പങ്കജാക്ഷനെ
പിന്നീടു കണ്ടിട്ടില്ല ..
കോട്ടായി എത്തിയപ്പോള്‍ ഒന്ന് അന്വേഷിക്കാന്‍
എല്ലാ വിദ്യാലയത്തിലും കയറി ഇറങ്ങി ..ഒടുവില്‍ കണ്ടുപിടിച്ചപ്പോള്‍
പങ്കജാക്ഷ മാഷ്‌ ലീവില്‍ ..പ്രധാന അദ്ധ്യാപകന്‍ മൊബൈല്‍ നമ്പര്‍
തന്നു എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു ..ഇത്ര വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടും കണ്ടെത്താന്‍
തോന്നിയില്ലേ ...എല്ലാം മറക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന ഇന്നത്തെ കാലത്ത്
പഴയ സൌഹൃദങ്ങള്‍ ഇത്ര മധുരമായി നിങ്ങള്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നു ......
പുറത്തിറങ്ങി ..കാര്‍ മുന്നോട്ടു നീങ്ങവേ പങ്കനെ ഫോണില്‍ വിളിച്ചു
എന്നെ മനസിലായോ ..ഞാന്‍ ........
എങ്ങിനെ തന്നെ മറക്കും ..നമ്മുടെ ......ന്റെ കാമുകനെ ....
ദൈവമേ എന്റെ പേര്‍ മറന്നിട്ടില്ല ..പക്ഷെ ..ഒരിക്കല്‍ മാത്രം
ഞാന്‍ പരിചയപ്പെടുത്തികൊടുത്ത എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവളെ
ഇപ്പോഴും മറന്നിട്ടില്ലേ ?
ആയുസ്സ് തീരാറാകുമ്പോള്‍ മോഹങ്ങള്‍ ഇനിയും ബാക്കി
പണ്ട് കണ്ടവരെ വീണ്ടും കാണണം ഒരുവട്ടം കൂടി ..
അതുവരെ ..........
കുഴല്‍മന്ദം എന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് ഒരു യാത്ര ..കോട്ടായി
എന്ന സ്ഥലം എത്തിയപ്പോള്‍ ഒരു മുഖം ഓര്‍മയില്‍ പെട്ടന്ന്
തെളിഞ്ഞു ..ചാരത്തില്‍ മൂടിയ കനല്‍ കാറ്റടിച്ചപ്പോള്‍ തെളിയുന്നപോലെ
.വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുമുന്‍പ് വിക്ടോറിയ കോളേജിലെ
പ്രീ ഡിഗ്രി ക്ലാസ് ..അവിടെ ലാസ്റ്റ് ബെഞ്ചില്‍ ഉള്ള എനിക്ക് കൂട്ടായി
പങ്കജാക്ഷന്‍ ...കുരുത്തക്കേടുകള്‍ കാണിക്കുന്നതില്‍ ചില പരിധികള്‍
എല്ലാം ഉണ്ട് ..പക്ഷെ അതിന്റെ എല്ലാ സീമകളും ലംഘിച്ചു കൊണ്ട്
സര്‍വ തെമ്മാടിത്തരവും കാട്ടി നടന്ന ആദ്യവര്‍ഷം ..പോക്കറ്റില്‍ നൂറിന്റെ
നോട്ടുമായി വരുന്ന പങ്കന്‍ പെട്ടന്ന് ഹീറോ ആയി ..ഹൃദയ ടാക്കീസിന്റെ
അടുത്തുള്ള കൂള്‍ ടോഡി ബാറും അപ്സര ഹോട്ടലും ഞങ്ങള്‍ക്ക് അനുഭവമാക്കി
തന്ന പങ്കന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ പെട്ടന്ന് മറനീക്കി പുറത്തു വന്നു ...ക്ലാസ്സില്‍
ശല്യം സഹിക്കാനാവാതെ ഗതികെട്ടു പ്രിന്‍സിപ്പാള്‍ ഒടുവില്‍ വീട്ടിലേക്കു
കത്ത് അയച്ചു രക്ഷിതാക്കളെ വരുത്തി ..വന്ന ജേഷ്ഠ സഹോദരന്‍ ബെല്‍റ്റ്‌ ഊരി
പ്രിന്‍സിപ്പാളിന്റെ മുറിയില്‍ വെച്ച് തലങ്ങും വിലങ്ങും അടിച്ചു ..പക്ഷെ
പങ്കന്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല ...കരഞ്ഞതുമില്ല ...പ്രീ ഡിഗ്രി തോറ്റ പങ്കനെ
അവസാനം കാണുന്നത് ഇരുപത്തി ഏഴു വര്‍ഷം മുന്‍പ് ...എന്റെ വിവാഹം
കഴിഞ്ഞു രമയുമായി മലമ്പുഴയില്‍ പോയപ്പോള്‍ ..വരി വരിയായി
നടക്കുന്ന യൂണിഫോമിട്ട കൊച്ചുകുട്ടികള്‍ക്ക് പിന്നില്‍ അവരെ ലാളിച്ചും സ്നേഹിച്ചും
നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ട് വരുന്ന പങ്കജാക്ഷന്‍ മാഷ്‌ ...വളരെ കൌതുകം
തോന്നി ..പറയുകയും ചെയ്തു ..ഒരുപാട് അധ്യാപകരെ വേദനിപ്പിച്ചതിന്
ദൈവം തന്ന "ശിക്ഷ" ..ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നടന്നകന്ന പങ്കജാക്ഷനെ
പിന്നീടു കണ്ടിട്ടില്ല ..
കോട്ടായി എത്തിയപ്പോള്‍ ഒന്ന് അന്വേഷിക്കാന്‍
എല്ലാ വിദ്യാലയത്തിലും കയറി ഇറങ്ങി ..ഒടുവില്‍ കണ്ടുപിടിച്ചപ്പോള്‍
പങ്കജാക്ഷ മാഷ്‌ ലീവില്‍ ..പ്രധാന അദ്ധ്യാപകന്‍ മൊബൈല്‍ നമ്പര്‍
തന്നു എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു ..ഇത്ര വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടും കണ്ടെത്താന്‍
തോന്നിയില്ലേ ...എല്ലാം മറക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന ഇന്നത്തെ കാലത്ത്
പഴയ സൌഹൃദങ്ങള്‍ ഇത്ര മധുരമായി നിങ്ങള്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നു ......
പുറത്തിറങ്ങി ..കാര്‍ മുന്നോട്ടു നീങ്ങവേ പങ്കനെ ഫോണില്‍ വിളിച്ചു
എന്നെ മനസിലായോ ..ഞാന്‍ ........
എങ്ങിനെ തന്നെ മറക്കും ..നമ്മുടെ ......ന്റെ കാമുകനെ ....
ദൈവമേ എന്റെ പേര്‍ മറന്നിട്ടില്ല ..പക്ഷെ ..ഒരിക്കല്‍ മാത്രം
ഞാന്‍ പരിചയപ്പെടുത്തികൊടുത്ത എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവളെ
ഇപ്പോഴും മറന്നിട്ടില്ലേ ?
ആയുസ്സ് തീരാറാകുമ്പോള്‍ മോഹങ്ങള്‍ ഇനിയും ബാക്കി
പണ്ട് കണ്ടവരെ വീണ്ടും കാണണം ഒരുവട്ടം കൂടി ..
അതുവരെ ..........
Posts
0 comments:
Post a Comment