കാലപ്രവാഹം

കരിപ്പുക തുപ്പി മതിയായ ട്രെയിന്‍ സ്റ്റേഷനില്‍ നിന്നു
പരിഭ്രമിച്ചു ഒരു കുട്ടി അതില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി ..കാത്തുനിന്ന
ആളുടെ കൂടെ റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷന്‍ കടന്നു നീണ്ട നിരയായി
കിടക്കുന്ന സൈക്കിള്‍ റിക്ഷകളില്‍ ഒന്നില്‍ കയറി ...ടാറ്റ നഗര്‍
ടാറ്റയുടെ പ്ലാന്റില്‍ നിന്നും ആകാശത്ത് ചുവപ്പും മഞ്ഞയും പച്ചയും കലര്‍ന്ന വെളിച്ചം
നിലക്കാതെ വര്‍ണ പ്രപഞ്ചം തീര്‍ക്കുന്നു ...
പിന്നെ ഏതാനും മാസം അപരിചിതമായ നാട്ടില്‍ ..കൂടെ വന്ന എന്റെ ഒരു പഴയ സുഹൃത്തിന്റെ
സുഹൃത്തായ ഗംഗാധരന്റെ വീട്ടില്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യ ശാന്തയും മോള്‍ രാജിയും
പിന്നെ ഞാനും .

.അവിടെ വേരുകള്‍ ഓടിയില്ല ..നാട്ടിലേക്കു മടങ്ങി
പിന്നീട് അറിഞ്ഞു ..ഗംഗാധരന്‍ റെയില്‍വേ ട്രാക്ക് മുറിച്ചു കടക്കുമ്പോള്‍
വണ്ടി മുട്ടി മരിച്ചു ..അവര്‍ അവിടെ നിന്നും നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി
നീണ്ട മുപ്പതു വര്‍ഷങ്ങള്‍ ..ഓര്‍മയില്‍ ശാന്ത ചേച്ചിയുടെ മുഖം
വല്ലപ്പോഴും തെളിയും ..പറക്ക മുറ്റാത്ത മൂന്ന് കുഞ്ഞുങ്ങളുമായി
അവര്‍ എവിടെ ജീവിക്കുന്നു ..അറിയാന്‍ യാതൊരു മാര്‍ഗവുമില്ലായിരുന്നു
അന്വേഷിച്ചില്ല ജീവിതത്തിന്റെ തിരക്കുകള്‍ക്കിടയില്‍ ....ഒടുവില്‍ മുപ്പതു
വര്‍ഷങ്ങള്‍ കടന്നു പോയി ..അഡ്രസ്‌ കണ്ടെത്തി ..ഞാന്‍ പോന്നതിനു
ശേഷം പിറന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളുമായി ചെന്നയില്‍ ...

പക്ഷെ നിയോഗം ..ഞാന്‍ ഇന്ന് ശാന്ത ചേച്ചിയുടെ മകളുടെ
വിവാഹത്തിന് പങ്കെടുത്തു..കണ്ടയുടന്‍ പ്രഭ ...അല്ലെ ? ...ചേര്‍ത്തുനിര്‍ത്തി
സ്നേഹം പകര്‍ന്നു തന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ വീണ്ടും ആ കുട്ടിയായി
സ്നേഹത്തിന്റെ ആഴവും പരപ്പും നന്നായി അറിഞ്ഞ കുറച്ചു നേരം
ഈറന്‍ കണ്ണുകളുമായി യാത്ര പറഞ്ഞു പിന്‍ സീറ്റില്‍ കണ്ണുകള്‍
അടച്ചു കിടന്നപ്പോള്‍ ഒഴുകിയ കണ്ണുനീര്‍ ...ഡ്രൈവര്‍ കാണാതെ
തുടച്ചു ..കാലപ്രവാഹം ...