Saturday, December 25, 2010

ഇതു ക്രിസ്തുമസ് രാത്രി ....

ഡിസംബറിലെ മഞ്ഞുവീഴുന്ന തണുത്ത കാറ്റുവീശുന്ന
രാത്രിയുടെ ആദ്യയാമത്തില്‍ ചൂട്ടിന്റെ കത്തുന്ന
വെളിച്ചത്തില്‍ പള്ളിയിലേക്കുള്ള യാത്ര ..മങ്ങിയ
നക്ഷത്ര വിളക്കുകള്‍ കത്തുന്ന വരിയോരങ്ങളില്‍
ഇന്നത്തെപോലെ കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന വര്‍ണനക്ഷത്രങ്ങള്‍
അന്നില്ലായിരുന്നു...വീടുകളില്‍ മുളയും വര്‍ണകടലാസും
കൊണ്ട് നിര്‍മിച്ചു മെഴുകുതിരിയോ .റാന്തല്‍ വിളക്കോ
മിന്നി കത്തുന്ന നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ..മരങ്ങളുടെ ഉയര്‍ന്ന
കൊമ്പുകളില്‍ അത് കാറ്റത്ത്‌ ആടികൊണ്ടിരിക്കും ..ഗ്യാസ്
വിളക്കുകളുടെ അകമ്പടിയോടെ നടന്നു നീങ്ങുന്ന
കരോള്‍ സംഘങ്ങള്‍ ....അകമ്പടിയായി രാക്കിളികളുടെ
ഗാനങ്ങളും .....

എനിക്ക് എന്നും പ്രിയപെട്ടതായിരുന്നു പള്ളിയും
അവിടെനിന്നും മുഴങ്ങുന്ന മണിനാദവും
എന്നും പ്രിയപെട്ടതായിരുന്നു രാത്രിയിലെ
കുര്‍ബാന

ഓര്‍മയില്‍ ഇന്നും പാലക്കാടന്‍ കാറ്റിന്റെ
മൂളിച്ചയും പനംപട്ടകളില്‍ കാറ്റുവീശുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാകുന്ന
അസുരസംഗീതവും ഒപ്പം പള്ളിയിലെ വാദ്യസംഗീതവും
ഒന്നുചെരുമ്പോള്‍ ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു വല്ലാത്ത അനുഭൂതി മനസ്സില്‍
ഇപ്പോളും ഒരുകുറവുമില്ലാതെ നിലനിക്കുന്നു കൌമാരത്തിന്റെ
ചാപല്യം നിറഞ്ഞ മനസ്സില്‍ എല്ലാവര്‍ണങ്ങളും അനുഭൂതികള്‍ തരുന്ന
കാലം ..തലയില്‍ സാരീ പുതച്ചു വരുന്ന അമ്മമാരുടെ
കൂടെ വരുന്ന സുന്ദരിമാരുടെ അടക്കിചിരികളും കുട്ടികളുടെ
കളിതമാശകളും മനസ്സില്‍ ......
മഞ്ഞുവീഴുന്നരാവുകളില്‍ പരക്കുന്ന പനാമയുടെയും
ചാര്‍മിനാറിന്റെയും സ്സിസ്സെര്സിന്റെയും മണം വഴിനീളെ അന്ന്
അകമ്പടിയായി ഉണ്ടാകും

ധനുമാസം ഒട്ടുമിക്കവീടുകളുടെയും
മുറ്റം ചാണകം മെഴുകും അതിന്റെ കറുത്ത മാറില്‍ വീണുകിടക്കും
അരളിയിലെ വെള്ളപൂക്കള്‍

മഴമാറി തെളിഞ്ഞ ആകാശവും
മിന്നിമറയുന്ന താരകങ്ങളും പാതിരാ തണുപ്പും ..കൂടെ xxx ന്റെ
ലഹരി സിരകളിലും ഏറ്റുവാങ്ങി കുന്നന്‍ പാറയുടെ മുകളില്‍
ചിലവഴിച്ച ക്രിസ്തുമസ് രാവുകള്‍ ...കഞ്ചാവിന്റെ ലഹരിയില്‍
മറ്റൊരുലോകം ..അവിടെ ഒരുപാട് വേദനകള്‍ മറന്ന
രാവുകള്‍ ...'ഹൃദയത്തിന്‍ രോമാഞ്ചം സ്വരരാഗഗംഗയായി "..
തീര്‍ന്ന യാമങ്ങള്‍ ...............
ഒരുതിരിച്ചുപോക്കില്ല എന്നറിയാം .....
എല്ലാം ഒരു തിരിച്ചറിയല്‍ ആകുന്നു
പ്രിയപെട്ട കുറേപേര്‍ യാത്രപറഞ്ഞു
കൂടെ എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ട ഒരു കൂട്ടുകാരിയും
ക്രിസ്തുമസ് ദിവസങ്ങള്‍ എനിക്ക് നല്‍കിയ
എന്റെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടവള്‍

ഈ ക്രിസ്തുമസ് രാത്രിയില്‍ വെറുതെ
ഓര്‍ക്കുന്നു ..ഇനി ഏതു ജന്മം കാണും നമ്മള്‍

Monday, December 20, 2010

തുലാമഴ

നിന്നുപാതവക്കില്‍ ചന്തതന്‍രാത്രി
കാഴ്ചയും കണ്ടുഞാന്‍ ‍ ഒരല്‍പ്പനേരം
വെട്ടുന്നു മാംസം വില്‍ക്കുന്നു മത്സ്യം
ഞണ്ടും കക്കയും പിന്നെ കൂന്തലും
ദുര്‍ഗന്ധം വമിക്കുമതിനരികെ കണ്ടു
ഒരുവണ്ടി നിറയെ കാളത്തലയും
വെട്ടിനുറുക്കിയ എല്ലിന്‍കൂട്ടവും
കോഴിതന്‍കരച്ചിലും പിടച്ചിലും
പിന്നെ ഒഴുകുന്നരക്തവും വലിച്ചെറിയും
കുടലും പണ്ടവും കൊഴിത്തലയും
മീനിനരികിലായി വില്‍ക്കുന്നു നാടന്‍
മാങ്ങയും പച്ചപുളിയും കൊടംപുളിയും
മൂക്കുംഒലിപ്പിച്ചു നടക്കുന്നു എവിടെയോ
ജനിച്ചിവിടെവളരും കറുത്തകുഞ്ഞുങ്ങള്‍
ഒരുവന്‍ ആടിനടക്കുന്നുലഹരിയില്‍
ഒരുവന്‍ കിടക്കുന്നുചാലിന്നരികിലായി
കാണുന്നില്ല ആരുംകേള്‍ക്കുന്നുമില്ല ആ
ലഹരിയില്‍ വരുന്ന മൊഴിയും പിന്നെ തെറിയും
ഒരുവന്‍ നിന്നു മൂത്രമൊഴിക്കുന്നു
ലഹരിയില്‍ ആടിയും ഉറക്കെ പാടിയും
കൊറ്റികള്‍ കാഷ്ടിച്ച പാലമരചോട്ടില്‍
കെട്ടിയ തൊട്ടിലില്‍ ഉറങ്ങുന്ന കുഞ്ഞിന്‍
അരികില്‍ കിടക്കുന്നു ചൊറിയന്‍ പട്ടിയും
അഞ്ചുവയസ്സായില്ല കൊച്ചുകുട്ടികള്‍
അഞ്ചുരൂപക്ക് വില്‍ക്കുന്നു മല്ലിത്തലകള്‍
പാതയോരത്ത് വില്‍ക്കുന്നു ചീഞ്ഞ
പച്ചകറികള്‍ പലതരം കൊട്ടയില്‍
ഏതെടുത്താലും പത്തെന്നുചൊല്ലി
വില്‍ക്കുന്നു തൊലിപോയ ഉള്ളിയും കിഴങ്ങും
ചീഞ്ഞുനാറുന്ന കുപ്പകുഴികളില്‍
തപ്പിനടക്കുന്നു കുട്ടികള്‍ ഒരു പട്ടി
നോക്കി കിടക്കുന്നു നിറഞ്ഞ വയറുമായി
നാറുന്ന ദേഹത്ത് കീറിയഉടുപ്പിട്ട്
കുട്ടികള്‍ കലപിലകൂട്ടുന്നു വെറുതെ
ഒട്ടിയ നേര്‍ത്ത ചുരിദാറും ഇട്ടു
വരുന്ന കുട്ടികള്‍ തന്‍മാറില്‍ തുറിച്ചു
നോക്കുന്നു പിന്നെ മുട്ടുന്നു അറിയാതെ തട്ടുന്നു
മേലെഎന്നിട്ടറിയാതെ പോകുന്നുചിലര്‍
ഭാഗ്യം വില്‍ക്കുന്നു നടക്കാന്‍ വയ്യാത്ത
കണ്ണുകാണാത്ത വൃദ്ധനാംഒരുവന്‍
മൂന്നു രൂപയ്ക്കു വിലക്കുന്നു അര്‍ദ്ധ
നഗ്നചിത്രംകൊടുത്തു സായാഹ്ന പത്രങ്ങള്‍
കാണാം മഞ്ഞവെളിച്ചത്തിലോരമ്മ
ഉള്ളി വില്‍ക്കുന്നു പിന്നെ ബ്ലൌസ് പൊക്കുന്നു
തന്‍പെണ്‍കുഞ്ഞിന്നു പാലുകൊടുക്കുന്നു
നോക്കി ഞാനാകുഞ്ഞു നഗ്നപാദങ്ങളില്‍
എത്രദൂരം താണ്ടണം കല്ലിലും മുള്ളിലും
ചുവട്ടിയാ പാദങ്ങള്‍ എന്റെ ദൈവമേ
പാലമര കൊമ്പിലെ കൊറ്റികള്‍തന്‍
കൂട്ടകരച്ചിലില്‍ കേട്ടുവോ എന്‍ രോദനം വീണു
കണ്ണീര്‍ തുള്ളികളായി തുലാമഴവീണ്ടും മനസ്സില്‍

Saturday, December 18, 2010

ആടുന്ന നിഴലുകള്‍

കരോള്‍ സംഗീതം പാതിരാ തണുപ്പിലൂടെ ഒഴുകിവരുന്നു. അവള്‍ ജനല്‍
പാളികള്‍ പാതി തുറന്നു. നക്ഷത്ര വിളക്കുകള്‍ മിന്നിപ്രകാശിക്കുന്ന വീടുകളില്‍
വെളിച്ചം അണഞ്ഞിട്ടില്ല..അടഞ്ഞ ജാലകച്ചില്ലില്‍ ആടുന്ന നിഴലുകള്‍ .... അവളുടെ
നിശ്വാസം ഒരു കൊടുങ്കാറ്റായി.
കരോള്‍ സംഘം അടഞ്ഞ പടിക്കല്‍ ഒരല്‍പ്പനേരം നിന്നു. വര്‍ണപ്രപഞ്ചം
തീര്‍ത്തു പച്ചയും മഞ്ഞയും ചോപ്പും വെള്ളയും നിറത്തില്‍ കുട്ടികളുടെ കയ്യില്‍
മത്താപ്പ് തിരികള്‍ ..കരോള്‍ ഗീതങ്ങള്‍ നേര്‍ത്തു നേര്‍ത്തു ഇല്ലാതാകുന്നതുവരെ
അവള്‍ ജനലരികില്‍ നിന്നു .,,ആടുന്ന നിഴലുകള്‍ ഇപ്പോള്‍ കാണുന്നില്ല
മങ്ങിയ നാട്ടു വെളിച്ചം പാതി തുറന്നിട്ട ജാലകത്തിലൂടെ അരിച്ചിറങ്ങി ഒപ്പം
പാതിര കാറ്റും....അവള്‍ തലയിണയില്‍ മുഖം ചേര്‍ത്ത് മയങ്ങി ...എപ്പോളോ
അവളുടെ കയ്യുകള്‍ അവനെ തലോടി ..അവന്റെ ചൂടും ചൂരും അവളറിഞ്ഞു
പാതിരാ തണുപ്പിലും അവള്‍ വിയര്‍ത്തു ..നെറ്റിയിലെ പൊട്ടു മാഞ്ഞു ...കണ്ണിലെ
മഷി കവിളില്‍ പരന്നു...അവളുടെ മാറിടത്തില്‍ അവന്റെ വിയര്‍പ്പൊലിച്ചിറങ്ങി
തളര്‍ച്ചക്കൊടുവില്‍ അവള്‍ തന്റെ പ്രിയനെ തന്നോട് ചേര്‍ക്കുവാന്‍ കിടക്കയില്‍
വിരലുകള്‍ പരതി ...... ശൂന്യമായ തന്റെ കിടക്ക ..അവളുടെ തേങ്ങല്‍ ശക്തിയായി
ഒരു പോട്ടികരച്ചിലായി...നാട്ടു വെളിച്ചത്തില്‍ അവള്‍ കണ്ടു ചുവരില്‍ പുഞ്ചിരിതൂകി
തന്നെ നോക്കുന്ന പ്രിയതമന്റെ ചില്ലിട്ട ഫോട്ടോ..അതിലെ
മുല്ലപൂമാലയുടെ വാടിയ ഗന്ധം അവള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു ....

Wednesday, December 15, 2010

മച്ചിലെ ഭഗവതി

ചിതലുകള്‍ ചിത്രം വരച്ചോരാപടിപ്പുരവാതില്‍
കടന്നെത്തി നീണ്ടപ്രവാസത്തിനൊടുവില്‍
മുറ്റത്തെ തുളസിത്തറയില്‍ കറുത്തചിരാതില്‍
ഇപ്പോളുംകാണാം പാതികത്തിയ കരിന്തിരി

'ഒരു നൂറായിരംജന്മമാര്‍ജിച്ചതൊക്കയും
കാലവശം ഗമിക്കാന്‍ തുടങ്ങും ക്ഷണ
കാലെ തിരുനാമമോന്നറിയാതെ താന്‍
പാരിലോരുവാന്‍ ജപിക്കിലവനുടെ
ഘോര മഹാപാപാമൊക്കെ നീങ്ങീടും' ...
കേട്ടുവോ ഭാഗവതസ്തുതികള്‍ വീണ്ടും

നിലവിളക്ക് എരിയാത്ത ഉമ്മറകോലായില്‍ ‍
നിന്നും കേള്‍ക്കുന്നുവോ അമ്മതന്‍ രോദനം
പൊട്ടി ഹൃദയംനുറുങ്ങുന്ന വേദന സന്ധികളില്‍
ഒരു തളര്‍ച്ചയായി പടര്‍ന്നുകയറവേ നെറ്റിയില്‍
ചുടുരക്തം വിയര്‍പ്പായിപൊടിയവേകണ്ടു
മുന്നില്‍ നിലം പോത്താറായ നാലുകെട്ടും
പടിപ്പുരമാളികയും പിന്നെ വടക്കിനിയും

വന്നു ഒരിറ്റുകണ്ണീര്‍ ആരും കാണാതെതുടച്ചു
ഗദ്ഗദം പിന്നെയും നെഞ്ചില്‍പിടയവേ അതൊരുതുള്ളി
കണ്ണുനീരായി മുറ്റത്ത്‌ വീഴവേ തെക്കേമുറ്റത്തെ
കരിന്തിരികത്തിയ അമ്മതന്‍കുഴിമാടത്ത്
കാട്ടുകിളികള്‍ ഉച്ചത്തില്‍ ചിലക്കവേ മച്ചിലുറങ്ങും
ഭഗവതിതന്‍ ചിലങ്കകള്‍ താനെകിലുങ്ങവേ
പോട്ടിവീഴാറായ നാലുകെട്ടിന്റെ കളിമണ്‍
ചുമരില്‍ തളര്‍ന്നിരിക്കവേ കണ്ടു തൂണില്‍
ആരോ കോറിവരച്ചിട്ട അശ്ലീലചിത്രങ്ങള്‍

മുറ്റത്തെ വള്ളികള്‍ ഓട്ടിന്‍പുറത്തും ചുവരിലും
ചുറ്റിപിണഞ്ഞു നീളെ പടരവേ മച്ചിലെതോപക്ഷിതന്‍
ചിറകൊച്ചനിലക്കാതെ കേള്‍ക്കവേ കാലം
ചിറകിട്ടടിച്ചു പുറകോട്ടു പോകവേ കേട്ടുവോ
അമ്പലപറതന്‍ കൊട്ടുംമേളവും കോമരത്തിന്‍
അരമണികിലുക്കവും കൊയ്ത്തുപാട്ടും പിന്നെ
നാഗകളത്തിലെ പുള്ളുവന്‍പാട്ടും



ഇളകുന്നു കാറ്റിലൊരു റാന്തല്‍വിളക്കും
ഒപ്പം പാറികളിക്കുന്നു മാറാല കൂട്ടവും
നടുമുറ്റത്തു കിടക്കുന്നു ചിന്നിചിതറി ആരോ
ഉപേക്ഷിച്ച കീറപായും പിന്നെ ബീഡി കുറ്റികളും
ചീട്ടിന്‍ കെട്ടുകളും ചരായകുപ്പിയും കൂടെ
നിരോധിന്‍ ഉറകളും വാടിയ മുല്ലപൂക്കളും
കാണ്കെ ഓര്‍ത്തു മാളികപുരയിലെ മണിയറ
പിന്നെ വന്നു കതംബത്തിന്‍ ഗന്ധവും

ഒരുപാടുപേരെ ഊട്ടിയ അടുക്കളയില്‍
കണ്ടു ഉണങ്ങിയ പശുവിന്‍ ചാണകകൂനകള്‍
എത്തുന്നു കാച്ചിയ മോരിന്റെ ഗന്ധവും കൂടെ
കൈതഗന്ധം പരത്തും അമ്മതന്‍ മടിയിലെ
സ്നേഹത്തിന്‍ ചൂടും കൊഞ്ചും മൊഴികളും

പോകുകയാണിവിടെനിന്നുംഎന്നേക്കുമായി ഞാന്‍
നാളെപൊളിക്കും അയ്യോ വിറ്റൊഴിച്ചു ‍
ഈ നാലുകെട്ടും പറമ്പും ചമയങ്ങളും
വന്നതുവീണ്ടും ഒരു യാത്രാമൊഴി ചൊല്ലുവാന്‍മാത്രം


കേള്‍ക്കുന്നു വീണ്ടും കാട്ടുകിളികള്‍തന്‍
കൂട്ടകരച്ചിലും നാടന്‍ പട്ടിതന്‍മോങ്ങലും
പോകുന്നു ഞാന്‍ കൂടെവരണമേ എന്റെ
മച്ചിലെ ഭഗവതി നിന്‍ പരിവാരങ്ങളോടെ

Sunday, December 12, 2010

കരയുന്ന കുപ്പിവളകള്‍

ഇരുന്നു ഞാന്‍ ആ കുന്നിന്‍പുറത്ത് ഏകനായി
എന്നത്തെപോലന്നുംഏകനായി
ദൂരെ ശ്മശാനത്തില്‍ കത്തുന്ന ശവത്തിന്റെ
തീക്ഷ്ണ ഗന്ധവും പേറി വന്ന കാറ്റില്‍

കേട്ടുഞാന്‍ ദൂരെ അമ്പലത്തിലെ രാത്രി
ശീവേലിതന്‍ നാദ പ്രപഞ്ചവും
നൊമ്പരങ്ങള്‍ തന്‍ കൂടുമായി ഞാന്‍ എന്നും
ചെല്ലുമാകുന്നില്‍മുകളിലെന്നും
നാടോടി കൂട്ടങ്ങള്‍ കുന്നിന്നുതാഴെ
കെട്ടിയ കുടിലില്‍ നിന്നും കേള്‍ക്കാം
കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ തന്‍ കരച്ചിലും പിന്നെ
റേഡിയോ പാട്ടുകളും പട്ടിതന്‍ മോങ്ങലും

അരികിലെത്തി ഒരാള്‍ തോളില്‍ ഒരു
മാറാപ്പുസഞ്ചിയും തലയില്‍കെട്ടുമായി
ശവമെരിയുന്നപുകയില്‍കലര്‍ന്നുപിന്നെ
രൂക്ഷമാം കഞ്ചാവിന്‍ഗന്ധവുംകൂടെ
പൊട്ടിച്ചിരിയും ശേഷം കരച്ചിലും


ഒന്നുമറിയാതെ ഇരുന്ന എന്‍ അരികില്‍
നിന്നും നടന്നു മറഞ്ഞു മാറപ്പുമായി അയാള്‍
ആകാശത്തില്‍ ഒരായിരം പൂക്കള്‍ വിരിയവേ
അതിരാചന്ദ്രന്‍ ‍ ആകാശത്ത്‌ മറയവേ
ആതിര കാറ്റില്‍ വന്നു മുല്ലപ്പൂഗന്ധം
ഒപ്പംപാദസരത്തിന്‍ കിലുക്കവും

ആരീരാത്രില്‍ വിജനമാംമീ കുന്നിന്‍പുറത്ത്
പാദസരം കിലുക്കി വരുന്നതെന്ന്
‍ചിന്തിച്ചിരിക്കെ അരികിലായി വന്നു വീണ്ടും
കഞ്ചാവിന്‍ ഗന്ധവുമായാമാറാപ്പുകാരന്‍
അരികിലിരുന്നു തെറുത്തു ഒരു ബീഡി
പരന്നു കാറ്റില്‍ വീണ്ടുമാ കഞ്ചാവിന്‍ ഗന്ധവും
ഏരിയുമാ തീതന്‍ ഇത്തിരിവെട്ടത്തില്‍
കണ്ടുഞാന്‍പട്ടുപാവാടഇട്ടൊരു കൊച്ചു പെണ്‍കുട്ടി
കണ്ണില്‍ തിളക്കവും ചുണ്ടില്‍ ചെറു
ചിരിയുമായി മാറാപ്പുകാരനരികിലായി

കഞ്ചാവിന്‍ഗന്ധം ഒരുപാട് രൂക്ഷമായി
പൊട്ടിച്ചിരികള്‍ വൃകൃതമായി കാറ്റില്‍
എത്തി അപ്പോഴും ശവത്തിന്‍ രൂക്ഷമാം ഗന്ധം

ചൊല്ലി എന്‍കാതില്‍ മെല്ലെ അയാള്‍
തരാമോ ഒരു നൂറുരൂപപിന്നീടുവരാംഞാന്‍
അതുവരെ ഇരിക്കും എന്‍ ചെറുമകള്‍ നിനക്ക് കൂട്ടായി

ഞെട്ടിയില്ലപൊട്ടിതെറിച്ചില്ലഞാന്‍
നോക്കി ആ പാവാടക്കാരിതന്‍
അരുമ നിറയും മുഖത്തെക്കും പിന്നെയാ
പാദസരം കിലുങ്ങും കൊച്ചു പാദത്തിലേക്കും

കിലുങ്ങിയോ ആ പാദസരങ്ങള്‍
കുലുങ്ങി ചിരിച്ചുവോ കുപ്പിവളകള്‍
ആതിര ചന്ദ്രന്‍ നാണിച്ചു മാഞ്ഞുവോ..

പൊട്ടിയോരഗ്നിപര്‍വതംമനസിന്റെ
താഴ്വാരത്തോഴുകി അതിന്‍ ചുടുലാവ
ഇറങ്ങിഎന്‍പ്രിയകുന്നിന്‍മുകളില്‍
നിന്നുവേദനയോടെ വിഷമത്തോടെ
അപ്പോളുംകേള്‍ക്കാംമുകളില്‍നിന്നും
കുപ്പിവളകള്‍ തന്‍ കിലുകിലുക്കം

Friday, December 10, 2010

ഗുരുതി

വടക്കേവാതുക്കല്‍ ഗുരുതിക്കായി 
തീര്‍ത്ത കളത്തിന്‍ നടുവിലായി 
എരിയുന്ന പന്തവും നിലവിളക്കിന്‍ 
തിരിനാളവും സാബ്രാണിഗന്ധവും 
ഇളകിയാടുന്ന കുരുത്തോലയും
തൂങ്ങിയാടുന്ന ചെമ്പരത്തിയും 
പഞ്ചവർണക്കളവും 

‍ഓട്ടുരുളിയില്‍ കറുത്ത ചുവന്ന 
വെള്ള ഗുരുതികള്‍ 
നടുവില്‍ നാട്ടിയൊരു പന്തവും 
യക്ഷികള്‍ വാഴും പാലമരകൊമ്പും 
കരിംക്കുട്ടിചാത്തനും വിഷ്ണുമായയും 
മുത്തപ്പന്മാരും ആവാഹിച്ചിരിക്കുമാ
പീഠം തന്‍ മുന്നില്‍ ചുവന്ന പട്ടുടുത്തു
അരമണി കിലുക്കി മുടിക്കോൽ ചുറ്റി 
കണ്ണില്‍ കത്തുന്ന ക്രൌര്യവും
നിറച്ചു തുള്ളുന്ന കാരണവര്‍ 
തന്‍ മുന്നില്‍ഭക്തര്‍ കൊടുത്തു 
നേര്‍ച്ചകോഴികള്‍ ഭക്തിപുരസരം 

കണ്ടു ഞാന്‍ ആ ജീവികള്‍
തന്‍ ചോരക്കണ്ണിൽ 
നിസ്സംഗതയും ഭയവും 
ജീവന്‍ പൊലിയുന്ന നൊമ്പരവും 
പിടഞ്ഞു വീണ കൊഴിത്തലകള്‍ ഭക്തരെ 
നോക്കി നിറഞ്ഞ ശാപത്തോടെ 
മൊഴിഞ്ഞു മൌനമായി.........

എന്തിനായി നീ ഇതു ചെയ്തു നിന്റെ 
നന്മക്കോ അതോ ദേവപ്രീതിക്കോ?
തരാം ഇനിയും ഞങളുടെ ചുടുചോര
സന്തതിക്കും പിന്നെ പരമ്പരക്കും
കൂടെ ഞങള്‍ തന്‍ തീരാശാപവും

കോഴികള്‍ തന്‍ കൂട്ടക്കരച്ചിലും 
മന്ത്രവാദി തന്‍ അട്ടഹാസവും
തെക്കൻകാറ്റിന്‍ മൂളിച്ചയും
നാടന്‍ ചാരായഗന്ധവും
വീശുന്ന ചുടല കളത്തിന്‍
അരികിലായിനിന്നു ഞാനും 

പന്തത്തില്‍ ചിതറി വീഴുന്ന തെള്ളിപൊടി
തന്‍സ്വര്‍ണ പ്രഭയില്‍ 
തിരഞ്ഞു ഞാന്‍ ദേവനെ പക്ഷെ 
കണ്ടില്ലൊരിക്കലും ചുടുചോര 
മോന്തുന്ന ദേവന്റെ ചുണ്ടില്‍ 
വിരിയുന്ന മന്ദഹാസവുംപിന്നെ 
കണ്ടതോ ശാപത്തിന്‍ തീക്കനലുകൾ 
കേട്ടതോ പിടയുന്ന ജീവിതന്‍ 
ആത്മപ്രണാമ മന്ത്രധ്വനി മാത്രം

Thursday, December 9, 2010

നിഴല്‍ വീണ മരച്ചോട്ടില്‍

ധനുമാസമായില്ല ..നേരത്തെ മഞ്ഞു തുടങ്ങി ദൂരെ ഏതോ
അമ്പലത്തില്‍ നിന്നും കളംപാട്ടിന്റെ ശീലുകള്‍ തണുത്ത
കാറ്റില്‍ ഒഴുകി വരുന്നു....നാഗകളങ്ങളില്‍ നിന്നാണെന്ന്
തോന്നുന്നു
നാഗകളങ്ങളില്‍ മുടിയഴിച്ചിട്ട്
കളം മായ്ക്കുന്ന നാഗ സുന്ദരിമാര്‍
വര്‍ണം വാരിവിതറിയ നാഗകളങ്ങള്‍
കരിന്തിരികത്തി യുദ്ധകളമായി തീര്‍ന്ന കളങ്ങളില്‍
ചിതറിവീണ കുരുത്തോലകളും .ചെമ്പരത്തിപ്പൂക്കളും
.........................
നിലവിളക്കിന്റെയും മങ്ങിയ നിലാവിന്റെയും പ്രകാശത്തില്‍
ധാവണി ചുറ്റി ..കണ്ണില്‍ കരിനീല മഷി എഴുതി തുളസികതിര്‍
ചൂടി വലിയ ചുവന്ന പൊട്ടുതൊട്ട് കണ്ണില്‍ കാമം കത്തി നിന്ന
പെണ്‍കുട്ടി ..അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ നാഗകളത്തിലെ
വര്‍ണ രാശിയും എഴഞാടുന്ന കാമ പാരവശ്യവും പ്രേമത്തിന്റെ
ലാസ്യഭാവവും

തൊടിയിലെ നിലാവിന്റെ നിഴല്‍ വീണ മരച്ചോട്ടില്‍ നേരം പുലരുന്നതുവരെ
കണ്ട കിനാവുകള്‍ ...... ഉതിര്‍ന്ന ചുടു നിശ്വാസങ്ങള്‍


എത്രയോ കാതം അകലെനിന്നും ഇപ്പോളും കളംപാട്ടിന്റെ ശീലുകള്‍

Saturday, December 4, 2010

നിറം മങ്ങാത്ത ഒരു വളപൊട്ട്

ഒരു യാത്ര പോകുകയാണ് പഴനിയിലേക്ക്.
യാത്രകള്‍ മനസിനെ പുതുമയുടെ നിറവും
ഗന്ധവും കൊണ്ട് പൊതിയുന്ന കുറച്ചു മണിക്കൂറുകള്‍

ഏതോ ഒരു നിമിഷത്തില്‍ ഞാന്‍ ഒരു മൂന്ന് വയസുകാരന്നായി
നനഞ്ഞ ഒരു പ്രഭാതത്തില്‍ അന്ന് വീടിനുമുന്പില്‍ ഒരു
കുതിരവണ്ടി വന്നുനിന്നു ..ഓര്‍മയിലെ ആദ്യത്തെ യാത്ര
പാലക്കാടു റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷന്‍ വരെ കുതിരവണ്ടിയില്‍
പിന്നെ അവിടുന്ന് പഴയ കരിവണ്ടിയില്‍ പഴനിയിലേക്ക്
അന്നത്തെ വര്‍ണ്ണ കാഴ്ചകള്‍ നിറം മങ്ങാതെ ഇപ്പോളും
കണ്ണുകളില്‍ ...കുതിര ചാണകത്തിന്റെ ഗന്ധം ഇപ്പോളും
ചുറ്റും പരക്കുന്നു..ഭസ്മത്തിന്റെ പരിമളം....പേരക്കയുടെ
ഗന്ധം ..വഴിയരുകില്‍ ചിതറികിടന്ന തീപെട്ടി ചിത്രങ്ങള്‍
‍ വില്പനയ്ക്ക് വെച്ച വിലകുറഞ്ഞ കളിപ്പാട്ടങ്ങള്‍ ..കാവടിയുമായി
മല കയറുന്ന ഭക്തജനങ്ങള്‍ ..പിന്നെ നല്ല മണമുള്ള
സാമ്പാറും രുചിയുള്ള ദോശയും ..അടിവാരത്തിലൂടെ
വേഗത്തില്‍ പോകുന്ന കുതിരവണ്ടികള്‍ ...കൂടെ
പണത്തിനായി പുറകെ കൂടിയ ആണ്ടികള്‍ ..പിന്നെ
ഇപ്പോളും മനസ്സില്‍ പുതുമ നഷ്ടപെടാത്ത ഓര്‍മയിലെ
ആദ്യത്തെ കളിപാട്ടം.....................
കാലത്തിനു യാത്ര പോയെ പറ്റു...അനുസ്യൂതം
4 minutes ago · Edit Post · Delete Post

കാലംതിരിയുന്നു...ഒരുമാറ്റവുമില്ലാതെ

ആശുപത്രിയുടെ ശീതികരിച്ചമുറിയില്‍ വെട്ടിമുറിച്ച തന്റെ
ഹൃദയത്തെകുറിച്ചുമാത്രം ചിന്തിച്ചു ചിന്തിച്ചു അയാള്‍ പരവശനായി
അര്‍ദ്ധബോധാവസ്ഥയില്‍ തന്റെ കഴിഞ്ഞ കാലത്തേകുറിച്ച്
അയാള്‍ വെറുതെ ചിന്തിച്ചു ..എത്രപേരുടെ എത്രമാത്രം പണം
പലിശയായി താന്‍ പിടിച്ചുവാങ്ങിച്ചു ..എന്നിട്ടെന്തു നേടി ..ഈ
അവസ്ഥയില്‍ എത്തിയില്ലേ ..ദൈവത്തിന്റെ ഒരല്പം
കാരുണ്യം കൊണ്ട് മാത്രം തിരിച്ചുകിട്ടിയ ജീവിതം..മുറിയില്‍
കടന്നുവന്ന മകളെ കണ്ടപ്പോള്‍ അയാള്‍ക്ക് മുന്‍പൊന്നും
തോന്നാത്ത ഒരു അകല്‍ച്ച അനുഭവപെട്ടു ...ഇപ്പോള്‍ ഇവള്‍
തന്റെ മകള്‍ തന്നയോ ‍ ..അല്ല...... കാരണം രക്ത
ബന്ധം ഇപ്പോള്‍ ഇല്ല....ഇന്നലെ തന്റെ ശരീരത്തില്‍
കയറ്റിയ പത്തു പതിനാലു കുപ്പി രക്തം തന്റെ ബന്ധങ്ങള്‍
തന്നെ മാറ്റിയില്ലേ ..ആരുടെയോ ഒക്കെ രക്തം തന്റെ
സിരകളിലുടെ ഒഴുകുന്നു...അയാള്‍ക്ക് ശര്‍ദ്ദിക്കാന്‍ വന്നു
ഒരു മൂടല്‍ തന്റെ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ ബാധിച്ചുവോ ..ആരാണ്
തന്റെ അടുത്ത് നില്‍ക്കുന്നത് ..ഭാര്യയും മകളും കൂടി
പണം അടച്ചുവരാമെന്നുപറഞ്ഞിപ്പോള്‍ ഇവിടെ നിന്നും
ഇറങ്ങിപോയതെയുള്ളു ..പിന്നെ ആരാണ് ..
വിദൂരതയില്‍ നിന്നും ഒരു ശബ്ദം കേട്ടുവോ എന്താ
പറഞ്ഞത് ...മനസിലായില്ല ..ആരോ ഒരു പൊതി
കിടക്കയില്‍ വെച്ചുപോയി ...ഇപ്പോള്‍ ബ്രെഡ് ആവശ്യമില്ല
അയാള്‍ അതെടുത്തു ബാസ്കറ്റില്‍ ഇട്ടു
ബോധം തിരിച്ചുവന്നപ്പോള്‍ മകള്‍ പറഞ്ഞു ..അച്ഛാ
നമ്മുടെ കിഴക്കേലെ ചന്ദ്രന്‍ അച്ചനുതരാനുള്ള മുതലും
പലിശയും തന്നത് അച്ഛന്‍ ചവറ്റുകൊട്ടയില്‍ ഇട്ടു
എന്തോ ഞങള്‍ കണ്ടതുകൊണ്ടു നഷ്ടപെട്ടില്ല ...
അയാള്‍ വെറുപ്പോടെ പറഞ്ഞു
ഇനി ഈ പരിപാടി ഇല്ല ..ഞാന്‍ വലിച്ചെറിഞ്ഞത്
എന്തിനാണ് നീ എടുത്തത്‌..ഇനി ഒന്നും വേണ്ട ഒന്നും
ആറുമാസം കഴിഞ്ഞു
പത്രത്തില്‍ ഒരു വാര്‍ത്ത‍ വന്നു
പലിശ തരാന്‍ വിസമ്മതിച്ചതിന് വീട്ടമ്മയെ
പരസ്യമായി കൈയേറ്റം ചെയ്ത കുറ്റത്തിന്
അയാളെ പോലിസ് അറസ്റ്റ് ചെയ്തു ..........