കരയുന്ന കുപ്പിവളകള്‍

ഇരുന്നു ഞാന്‍ ആ കുന്നിന്‍പുറത്ത് ഏകനായി
എന്നത്തെപോലന്നുംഏകനായി
ദൂരെ ശ്മശാനത്തില്‍ കത്തുന്ന ശവത്തിന്റെ
തീക്ഷ്ണ ഗന്ധവും പേറി വന്ന കാറ്റില്‍

കേട്ടുഞാന്‍ ദൂരെ അമ്പലത്തിലെ രാത്രി
ശീവേലിതന്‍ നാദ പ്രപഞ്ചവും
നൊമ്പരങ്ങള്‍ തന്‍ കൂടുമായി ഞാന്‍ എന്നും
ചെല്ലുമാകുന്നില്‍മുകളിലെന്നും
നാടോടി കൂട്ടങ്ങള്‍ കുന്നിന്നുതാഴെ
കെട്ടിയ കുടിലില്‍ നിന്നും കേള്‍ക്കാം
കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ തന്‍ കരച്ചിലും പിന്നെ
റേഡിയോ പാട്ടുകളും പട്ടിതന്‍ മോങ്ങലും

അരികിലെത്തി ഒരാള്‍ തോളില്‍ ഒരു
മാറാപ്പുസഞ്ചിയും തലയില്‍കെട്ടുമായി
ശവമെരിയുന്നപുകയില്‍കലര്‍ന്നുപിന്നെ
രൂക്ഷമാം കഞ്ചാവിന്‍ഗന്ധവുംകൂടെ
പൊട്ടിച്ചിരിയും ശേഷം കരച്ചിലും


ഒന്നുമറിയാതെ ഇരുന്ന എന്‍ അരികില്‍
നിന്നും നടന്നു മറഞ്ഞു മാറപ്പുമായി അയാള്‍
ആകാശത്തില്‍ ഒരായിരം പൂക്കള്‍ വിരിയവേ
അതിരാചന്ദ്രന്‍ ‍ ആകാശത്ത്‌ മറയവേ
ആതിര കാറ്റില്‍ വന്നു മുല്ലപ്പൂഗന്ധം
ഒപ്പംപാദസരത്തിന്‍ കിലുക്കവും

ആരീരാത്രില്‍ വിജനമാംമീ കുന്നിന്‍പുറത്ത്
പാദസരം കിലുക്കി വരുന്നതെന്ന്
‍ചിന്തിച്ചിരിക്കെ അരികിലായി വന്നു വീണ്ടും
കഞ്ചാവിന്‍ ഗന്ധവുമായാമാറാപ്പുകാരന്‍
അരികിലിരുന്നു തെറുത്തു ഒരു ബീഡി
പരന്നു കാറ്റില്‍ വീണ്ടുമാ കഞ്ചാവിന്‍ ഗന്ധവും
ഏരിയുമാ തീതന്‍ ഇത്തിരിവെട്ടത്തില്‍
കണ്ടുഞാന്‍പട്ടുപാവാടഇട്ടൊരു കൊച്ചു പെണ്‍കുട്ടി
കണ്ണില്‍ തിളക്കവും ചുണ്ടില്‍ ചെറു
ചിരിയുമായി മാറാപ്പുകാരനരികിലായി

കഞ്ചാവിന്‍ഗന്ധം ഒരുപാട് രൂക്ഷമായി
പൊട്ടിച്ചിരികള്‍ വൃകൃതമായി കാറ്റില്‍
എത്തി അപ്പോഴും ശവത്തിന്‍ രൂക്ഷമാം ഗന്ധം

ചൊല്ലി എന്‍കാതില്‍ മെല്ലെ അയാള്‍
തരാമോ ഒരു നൂറുരൂപപിന്നീടുവരാംഞാന്‍
അതുവരെ ഇരിക്കും എന്‍ ചെറുമകള്‍ നിനക്ക് കൂട്ടായി

ഞെട്ടിയില്ലപൊട്ടിതെറിച്ചില്ലഞാന്‍
നോക്കി ആ പാവാടക്കാരിതന്‍
അരുമ നിറയും മുഖത്തെക്കും പിന്നെയാ
പാദസരം കിലുങ്ങും കൊച്ചു പാദത്തിലേക്കും

കിലുങ്ങിയോ ആ പാദസരങ്ങള്‍
കുലുങ്ങി ചിരിച്ചുവോ കുപ്പിവളകള്‍
ആതിര ചന്ദ്രന്‍ നാണിച്ചു മാഞ്ഞുവോ..

പൊട്ടിയോരഗ്നിപര്‍വതംമനസിന്റെ
താഴ്വാരത്തോഴുകി അതിന്‍ ചുടുലാവ
ഇറങ്ങിഎന്‍പ്രിയകുന്നിന്‍മുകളില്‍
നിന്നുവേദനയോടെ വിഷമത്തോടെ
അപ്പോളുംകേള്‍ക്കാംമുകളില്‍നിന്നും
കുപ്പിവളകള്‍ തന്‍ കിലുകിലുക്കം