Sunday, November 14, 2010

കാലം

നീണ്ട പ്രവാസത്തിനോടുവില്‍ അയാള്‍ തന്റെ ഗ്രാമത്തിലെത്തി
എല്ലാം ആകെ മാറിയിരിക്കുന്നു...പഴമ മണക്കുന്ന തന്റെ മുറിയില്‍
എത്തിയപ്പോള്‍ ഒരു കൌമാരക്കാരന്റെ മനസോടെ അയാള്‍
ഒരുനിമിഷം തന്റെ ജനാലക്ക് അപ്പുറം എന്നും വന്നൊളികണ്ണാല്‍
നോക്കുന്ന പാവാടയുടുത്ത ആ പെണ്‍കുട്ടിയെ ഓര്‍ത്തുപോയി
ഒന്നുകാണണം..തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരിയെ ...സമീപത്തെ
കുന്നിന്‍ചെരുവില്‍ അവളെ കാത്തിരുന്നതും അമ്പലത്തില്‍ നിന്നും
തോഴുതുമടങ്ങുന്ന അവളുടെ അടുത്തിരിക്കുമ്പോള്‍....ചന്ദനം തൊട്ട
ആ നെറ്റിയില്‍ കുറുനിരകള്‍ മാടി ഒതുക്കുമ്പോള്‍.. ചന്ദന പരിമളം
പരത്തിയ ഇളംകാറ്റിന്റെ സുഗന്ദം അയാള്‍ വീണ്ടും അനുഭവിച്ചു
അവളെ ഒരുനോക്കു കാണാന്‍ അയാള്‍ കൊതിച്ചു
അന്വേഷണത്തിനൊടുവില്‍ അയാള്‍ ആ വീട്ടുമുറ്റത്ത് എത്തി
നിലവിളക്ക്നുമുന്പില്‍ നാമം ചൊല്ലുന്ന അവളെ ഒരു മാത്ര
അയാള്‍ നടുക്കത്തോടെ നോക്കി ...ആ കുറുനിരകളില്‍ വെള്ളിനിറം
ഒരുനിമിഷം അയാള്‍ ചിന്തിച്ചു ..വരേണ്ടിയിരുന്നില്ല

ഇനിയൊരിക്കലും ചന്ദനം മണക്കുന്ന കാറ്റില്‍ കുറുനിരകള്‍
മാടിയോതുക്കുന്ന ...പൂനിലാവില്‍ ആകാശത്തെ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ നോക്കി
തന്റെ മടിയില്‍ കിടന്നിരുന്ന തന്റെ പ്രിയപെട്ടവള്‍ എത്രയോ
കാതം അകലെയായി ...ഒരിക്കലും തിരിച്ചുവരനാകാത്ത
അകലത്തില്‍ .................

0 comments: